Stanisław Baliński był polskim poetą oraz dyplomatą. Należał do słynnej grupy literackiej Skamandrytów, z którą kojarzymy takie nazwiska jak Julian Tuwim, Jan Lechoń, czy Jarosław Iwaszkiewicz. Poruszał tematykę patriotyzmu, bohaterstwa, męczeństwa, czy trudów emigracji. W jego utworach niejednokrotnie zauważyć można silną inspirację epoką romantyzmu.
Kazimierz Wierzyński był polskim poetą, żyjącym w latach 1894-1969. Należał do grupy literackiej Skamandrytów. Praca w mediach zmusiła go do emigracji z ukochanego kraju. Wojnę spędził na obczyźnie, ale czas ten był dla niego niesamowicie płodny literacko. W swych utworach wyraża tęsknotę za Polską, ogromny patriotyzm.
Czesław Miłosz to jeden z czołowych polskich poetów XX wieku. Był zdobywcą literackiej Nagrody Nobla i wielu innych prestiżowych nagród. Nie da się określić go jedną formą i tematyką poezji, ponieważ tworzył przez niemal całe swoje życie, rozwijał się, zmieniał perspektywę i patrzenie na świat. Przeżył II wojnę światową, a tuż po niej wydał tomik poezji „Ocalenie” pisany przed wojną i w trakcie okupacji.
Tadeusz Gajcy to polski poeta, który należał do Pokolenia Kolumbów. Zginął podczas Powstania Warszawskiego. Jego twórczość nawiązywała do okrucieństwa wojny, utraconych przez nią lat młodości, tęsknoty za normalnością. Przedstawiał apokaliptyczne i mroczne wizje zagłady. Wiersz „Wczorajszemu” powstał w 1942 roku podczas okupacji Warszawy i stanowi przemyślenie na temat emocji i odczuć młodego pokolenia, któremu odebrano stabilne, szczęśliwe i spokojne życie, a zamieniono je na realia II wojny światowej.
„Sklepy cynamonowe” Brunona Schulza to zbiór opowiadań, który po raz pierwszy ukazał się w roku 1933. Opowiada on o dzieciństwie głównego w niewielkim miasteczku podobnym do tego, jakim był rodzinny Drohobycz pisarza. „Sklepy cynamonowe” stanowią więc zbiór opowieści o czasach jego dzieciństwa, o tym, jak funkcjonowała jego rodzina oraz w jaki sposób przedstawiała się codzienność mieszkańców miasteczka.
Krzysztof Kamil Baczyński uważany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli Pokolenia Kolumbów. Wiele swych utworów poświęcił Barbarze Drapczyńskiej, która była jego żoną i wielką miłością. Para pobrała się podczas wojny w czerwcu 1942 roku. Niestety nie było im dane przeżyć Powstania Warszawskiego.
Władysław Broniewski był poetą i żołnierzem Legionów Polskich, żył w latach 1897-1962. Odznaczono go między innymi Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz Orderem Budowniczych Polski Ludowej. Nazywano go najwybitniejszym przedstawicielem poezji rewolucyjnej, która przyczyniła się do walki politycznej.
„A kiedy będziesz moją żoną” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to miłosny utwór, który został stworzony z myślą o jego drugiej narzeczonej – Laurze Rakowskiej. Tym samym autor podejmuje próbę wyjścia z nastrojów dekadenckich.
Akcja dzieł literackich rozgrywa się w wielu różnych miejscach, a jednym z nich są miasta. Pojawiają się one w literaturze już od czasów starożytnych i często pełnią funkcję nie tylko dekoracji czy tła, ale wręcz kolejnego bohatera tekstu.
Bolesław Leśmian to jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy XX wieku. Tworzył w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W jego utworach zauważymy silną inspirację epoką romantyzmu, między innymi poprzez poruszanie tematyki metafizycznej, nadprzyrodzonej, a także odrzucenie racjonalizmu na poczet uczuć.
Halina Poświatowska to słynna polska pisarka drugiej połowy XX wieku. Tematyka jej wierszy często krąży między poszukiwaniem miłości, a śmiercią. Być może miała na to wpływ choroba serca poetki, która budziła w jej głowie refleksje na temat kochania i przemijania, co następnie przelewała na papier. Większość życia spędziła w szpitalach i sanatoriach, gdzie spotkała swoją miłość.
Wisława Szymborska jest jedną z najwybitniejszych polskich poetek. Zdobyła literacką Nagrodę Nobla i wiele innych prestiżowych nagród. Jej wiersze są przystępne językowo, a zarazem niezwykle twórcze i inspirujące. Dotykają głównie tematyki ludzkiej egzystencji, przemijania, zjawisk dotyczących każdego z nas. Sięgała po tematykę bliską sercu i związaną z ludzką naturą. Wiersz Wisławy Szymborskiej „Życie na poczekaniu” pochodzi z tomu „Wielka liczba” z 1976 r.