Aleksander Kamiński w swojej powieści „Kamienie na szaniec” opowiada opartą na faktach historię życia trzech młodych chłopców, których życia zostały brutalnie przerwane przez wybuch II wojny światowej. Jednym z nich był Tadeusz Zawadzki, zwany przez przyjaciół Zośką ze względu na swoją delikatną urodę. To relacja spisana przez niego stała się dla Kamińskiego podstawą stworzonej książki.
„Kamienie na szaniec” autorstwa Aleksandra Kamińskiego to jedna z najważniejszych opowieści o czasach II wojny światowej. Jednym z głównych bohaterów dzieła jest Jan Bytnar, zwany przez przyjaciół Rudym ze względu na kolor włosów.
„Kamienie na szaniec” to powieść Aleksandra Kamińskiego oparta na prawdziwych wydarzeniach z czasów II wojny światowej. Jednym z jej głównych bohaterów jest Alek – młody chłopak, który zginął z powodu rany odniesionej w akcji odbicia przyjaciela z rąk gestapo. Jego pełne imię i nazwisko brzmiało Maciej Aleksy Dawidowski, a w czasie wojny odznaczył się wieloma bohaterskimi czynami.
Rudy, Alek i Zośka zdają egzamin maturalny i spędzają ostatnie wakacje przed wojną. Wybuch II wojny światowej. Drużyny harcerskie dokonują wymarszu z Warszawy.
Baśnie autorstwa Hansa Christiana Andersena cieszą się nieprzemijającą popularnością wśród czytelników na całym świecie, a ukazywane w nich wartości są ponadczasowe i uniwersalne. Jednym ze znanych dzieł Andersena jest “Stokrotka”. Opowiada ono o tym, że przyroda zasługuje na szacunek, a człowiek powinien o nią dbać.
Przy pewnej drodze rosła stokrotka. Stokrotka cieszyła się życiem i prostymi przyjemnościami, takimi jak słońce. Obok stokrotki znajdował się ogród z pięknymi kwiatami.
Każdy naród ma zarówno wady, jak i zalety. Tak jak wśród ludzi – nikt nie jest w pełni kryształowy, nawet na największych autorytetach można zauważyć jakieś rysy. To jednak rzecz naturalna. Najważniejsze to umieć pracować nad swoimi wadami i starać się je poprawić.
Sprawy ostateczne od tysięcy lat poruszają wyobraźnię artystów. Nie gaśnie w człowieku ciekawość, co do tego, co znajduje się po drugiej stronie śmierci. Wiele religii próbuje dać na to odpowiedź i zaspokoić nasze najbardziej podstawowe pragnienie sprawiedliwości, twierdząc, że uczciwi i dobrzy ludzie dostąpią zaszczytu pójścia do raju, a grzesznicy trafią do piekła, gdzie będą pokutować przez wieczność.
Jednym z najpopularniejszych twórców baśni na świecie wciąż pozostaje Hans Christian Andersen. Jego dzieła wciąż przyciągają kolejnych czytelników i zawierają proste, uniwersalne morały. Jednym z utworów cieszących się wciąż popularnością jest baśń “Słowik”. Po raz pierwszy opublikowano ją w roku 1843. Opowiada o historii, która rozegrała się w Chinach, na cesarskim dworze.
Chiński cesarz mieszkał w pięknym pałacu otoczonym ogrodem. Za ogrodem rósł las, w którym mieszkał słowik, a jego śpiew wzbudzał zachwyt podróżnych. Cesarz dowiaduje się o słowiku z ksiąg i każe potwierdzić jego istnienie.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska to polska poetka i dramatopisarka, żyjąca w latach 1891-1945. Ze względu na bliską relację ze skamandrytami, w jej twórczości zauważymy naleciałości charakterystycznych dla nich form i sposobów wyrażania w utworach, np. potocznego słownictwa, czyli tak zwany „język codzienności”. Takie słownictwo pojawia się między innymi w wierszu Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej pod tytułem „Ciotki”.
Współczesna literatura oferuje czytelnikom różnorodność form narracyjnych oraz typów narratorów. Ta różnorodność pozwala na ciekawe eksperymenty z punktem widzenia i strukturą opowieści. W